JAK BYĆ PIĘKNĄ,MŁODĄ ,BOGATĄ I ZAKOCHANĄ.PORAD PARĘ DAJE JAREK

Cz I.Piękną.

Co jeść czego unikać

co ćwiczyć,  jaką techniką?

Jak często ,z kim i dlaczego .

Z mężem czy lepiej z kolegą?

 

Co robić żeby być piękną .Najlepiej nie robić nic w zakresie roboty. Praca co prawda uszlachetnia,ale tylko duchowo i moralnie. Fizycznie już nie .Od noszenia ciężkich przedmiotów wydłużają się ręce a skracają nogi .Elegancka wcześniej figura przy takim użytkowaniu bardzo szybko zaczyna bardziej przypominać wózek widłowy niż Katarzynę Figurę. Praca co prawda wzbogaca również o wypłatę co jest jej największą zaletą, ale nie jest nigdzie powiedziane, że musi to być praca wykonywana osobiście.. Równie skutecznie i przy mniejszym wysiłku wzbogaca nas praca cudza .Jedyny warunek to, aby wypłata była nasza. Dodatkowo praca jak udowadniają liczne badania szkodzi urodzie bo nie dość ,że może być męcząca to jeszcze zajmuje wiele czasu, który nie będzie poświęcony na codzienną pielęgnację. Zatem chcesz być piękna- nie pracuj tylko poświęć się swojej urodzie.

Spore znaczenie w sprawie urody posiadają warunki klimatu i pogody. Co kraj to obyczaj, co pozew to rozwód. Bo żeby być piękną trzeba najpierw wiedzieć co się za tym kryje i jak się do tego czegoś możliwie bezboleśnie i bez heroicznych poświęceń  doprowadzić. Jak żyć panie premierze, jak pięknie się w pięknie różnić?

 

W czasach prehistorycznych choć nie wymyślono jeszcze 500+ kobiety były kojarzone głównie z płodnością. Ich rola sprowadzała się do urodzenia jak największej liczby dzieci. Piękne kobiety musiały być zatem bardzo zaokrąglone, puszyste, z dużymi piersiami i biodrami, gwarantujące płodność i polimacierzyństwo.



Zupełnie inny wręcz  dekadencki wizerunek kobiety panował w starożytnym Egipcie. Tu uroda warunkowana  była włosami, albo raczej ich brakiem! Kobieta chcąca uchodzić za urodziwą depilowała sobie całe ciało, nie tylko poniżej ale również powyżej łącznie z brwiami i głową. W tym czasie naga czaszka stanowiła najintymniejszą część żeńskiego ciała, a jej masaż był największą erotyczną przyjemnością dla mężczyzny. Początkowo usuwanie włosów miało  typowo higieniczne zastosowanie, ale nadmierna dbałość o zdrowie okazała się początkiem mody, która dyktowała warunki bycia piękną. Dla uwydatnienia rysów twarzy zaczęto stosować makijaż, najpierw jedynie brwi a następnie również mocne podkreślenie oczu.



Z kolei ideał starożytnych Greków i Rzymian był dość zbliżony do dzisiejszych standardów piękna. Antyczna piękność odznaczała się regularnością rysów, proporcjonalnością ciała, jego naturalnością, która siłą rzeczy kojarzy się z Gracją i jej siostrą Grecją oraz późniejszą emigracją. Silnie widoczne były również upodobania do wyrzeźbionych sylwetek, nawet atletycznych typu fitness. Z tej przyczyny Rzymianie preferowali nieduże piersi nie dyndajace przy ćwiczeniach. Spartanki owijały piersi ciasnym bandażem, aby zahamować ich wzrost i bujanie. Tak właśnie powstały pierwsze staniki. Warto również dodać, że dziś upragniona uzyskiwana w solariach opalenizna wtedy była przejawem biedy i przynależności do najniższych klas (I-III i okręgowej) Ponieważ liftingi nie były jeszcze tak rozpowszechnione Wenus z Milo być może nie zachwyciłaby dziś zbyt wielu swoją twarzą, ale jej ciało najprawdopodobniej skusiłoby wielu bywalców towarzyskich agencji bezpieczeństwa wewnętrznego.



Podobnie cykliczna jak gospodarka kapitalistyczna jest też uroda polimorficzna. Gabaryty piękna rosną do maximum by potem dosięgnąć chudego minimum etc, etc. Po rozbuchanej więc starożytności nadszedł czas postu i stukania kości. W średniowieczu powszechna tendencja do ascezy i umartwiania się wykształciła ideał kobiety kruchej, delikatnej, bardzo bladej i jasnowłosej, nierealnej i eterycznej niczym pokutujaca dusza. W dobrym tonie była powściągliwość w mowie ,jedzeniu i piciu. Dobrze wychowane panny starały się jak najmniej jeść, zwłaszcza przy świadkach, chcąc uchodzić za osoby stworzone do wyższych ,niebieskich celów, nie zajmujące się przyziemnymi przyjemnościami i żądzami .Ta bardziej zjawa niż kobieta wyróżnia się bardzo szczupłą sylwetką (kobiety ze średniowiecznych obrazów mogły ważyć nawet 40 kilogramów!). W czasach tych powrócił kult depilacji głowy. Aby uwydatnić wysokie czoło, kobiety wyrywały sobie włosy nawet do połowy czaszki. Wszystkie te zabiegi spowodowały znaczne odejście od antycznego ideału piękna. Mocno uwydatnione kości twarzy, zapadnięte policzki oraz przesunięta linia włosów zmieniły dotychczasowe postrzeganie piękna .W dalszym ciągu jednak szerokie biodra i mały biust  budziły pożądanie zakutych w żelazo i dla ochrony przed korozją najczęsciej niedomytych rycerzy.



I znowu moda na kostyczną ,klasztorną duchowość ustąpiła cielesnej obfitości.. Barokowe kobiety podkreślały swoją urodę wymyślnymi ozdobami, perukami i mocno wydekoltowanymi sukniami, ukazującymi pełne piersi. Ideał kobiety znowu mógł jeść – w modzie królowały krągłe kształty i syte brzuchy.



Rubens, na swoich obrazach przedstawiał je bez retuszu, z lubością koncentrując się na ich krągłych pupach i innych doniosłych i wzniosłych puszystościach.  XIX wiek to epoka kobiet z przeciwnego bieguna. Wychudzonych wielkoprzemysłowych robotnic ,przędzarek ,rewolucjonistek karmiących własna piersią herosów ruchów społecznych, emancypantek ,Anielek i Janek Muzykantek. Pierwsze lata XX w to już krótkie fryzury aby włosy nie zostały porwane przez obrabiarki i stroje stylizowane na męskie ubrania.



Rozwój kina oraz sława Marleny Dietrich sprawiły, że wzór piękna zaczęła określać kultura masowaW XX wieku wahadło wychyliło się po raz kolejny w przeciwną stronę , a ideałem urody stała się Marilyn Monroe, blondynka wszechczasów dowodząca wyższości ciała nad duchem ,krągłości nad wzniosłością ,kariery nad miłością.



To postać całkowicie wyreżyserowana przez zespół specjalistów od wizerunku, stworzona na potrzeby rynku, który w tym czasie ubóstwiał platynowy blond, mocny makijaż oraz wyzywający strój. Przez niespełna dwie dekady Monroe brylowała jako ucieleśnienie piękna. Jej sławę na krótko przyćmił okres dzieci kwiatów połączony z hołdem dla naturalności, a następnie czasy disco i disco polo. Wiek XIX to powtórka z rozrywki, eklezja i eklektyka , nawiązanie do różnorodnych stylów znanych z przeszłości .Wiek XXI to z jednej strony wiek kobiety pracującej, wyemancypowanej feministki, celebrytki , business woman i callgirl,z drugiej  dewotki ,pielgrzymki ,polimatki ,obrończyni wartości ,imigrantki. Każdą z tych grup cechuje inna wrażliwość, inne podejście do roli urody w życiu publicznym, zawodowym i prywatnym. Stąd część pań je co im w usta wpadnie ciesząc oko obserwatorów fałdami i obwarzankami, część haruje w pocie czoła na siłowniach by kształtować muskulaturę i wytrzymałość, reszta połyka tasiemca, wpada w anoreksję i bulimię aż po grób.I wszystkie one są piękne tyle że na różne sposoby.

Żeby wiedzieć co począć ze swoją urodą należy ją najpierw zidentyfikować. Po pierwsze primo jej charakter etnograficzny po drugie sekundo koloryt profesjonalny.

W naszej okolicy i telewizji najbardziej rozpowszechnione sa następujące typy urody damskiej:

Słowiański typ urody  charakteryzują: cera - kremowa, włosy - blond o złotawym odcieniu, oczy piwne, niebieskie, czasem zielone. Wzorcem tego typu urody o kolorycie urzędniczym jest P.Beata Szydło



Południowy typ urody charakteryzują: cera - orzechowa lub bardzo ciemna skóra, włosy - ciemny blond, ciemnobrązowe, czarne, zaliczamy tutaj także szatynki, oczy - brązowe, piwne, czasami zielone. Wzorcem tego typu urody o kolorycie celebryckim jest Penelopa Cruz



Celtycki typ urody charakteryzuje cera - jasna z ceglastymi piegami i złotawa, włosy - rude, rudy blond, kasztanowe, zaliczamy tutaj także szatynki farbowane na ostry rudy, kasztanowy i rudy blond, oczy - wszystkie kolory-Wzorcem o kolorycie celebrycko feministycznym Karen Gillan



Nordycki typ urody  charakteryzują: cera - bardzo jasna, włosy - jasny, platynowy i szaro-beżowy blond, oczy - jasno- i szaroniebieskie.Wzorcem tego typu urody jast mocno zdopingowana Therese Johaug.



Środkowoeuropejski typ urody (podtyp -bezlitosne oczy)  charakteryzują: cera - jasna (opala się na czerwono), włosy - brązowe, popielato-brązowe, szatynki (trudny do określenia kolor), ciemny blond, oczy .-   szaroniebieskie, szarozielone, stalowe ,żelazowe do Woli. Wzorcem urody o zabarwieniu dyktatorskim jest Beata Kempa.



Europejski typ urody - "Królewna Śnieżka" charakteryzują: cera -  bardzo jasna, porcelanowa, blada, niekiedy pokryta brunatnymi piegami, czasami lekko zaróżowiona, włosy - bardzo ciemne, oczy - brązowe, zielone, niebieskie lub bardzo błękitne. Wzorcem tego typu urody o zabarwieniu naukowo prowincjonalnym jest Krystyna Pawłowicz.



Azjatycki typ urody charakteryzują: cera - oliwkowa lub śniada, włosy - bardzo ciemne lub czarne, oczy - brązowe, zielone. Wzorcem urody o zabarwieniu koreańskim jest Lee Da Hae



Afrykański typ urody charakteryzują :cera -czarna lub bardzo czarna, włosy czarne lub bardzo czarne, kręcone lub wyprostowane,wargi wydatne lub bardzo wydatne,nos szeroki lub wąski.Wzorcem tego typu urody o podłozu aktorskim jest Naturi Naughton.



Oczywiście wszystkie te typy podaję jedynie w celu naukowym i encyklopedycznym.Jak pokazały bowiem ostatnie wybory ani jeden głos nie padł na panie o urodzie południowej,azjatyckiej,nordyckiej,afrykańskiej.Miliony za to ,żeby nie powiedzieć miliardy głosowały na rerezentantki urody słowiańskiej i środkowoeuropejskiej.Do dziś nie jesteśmy w stanie doliczyć się ile głosów uzyskała Królewna Śnieżka.Stąd jedyny wniosek ,że to są właśnie ideały urody panujące nad Wisłą .Ideały umiłowane przez wszystkich polskich mężczyzn i ideały do których dażyć chcą wszystkie polskie kobiety. O tym co robić by do ideału Beat czy Krystyny się zblizyć w nastepnych odcinkach.